هنر خوشنویسی اسلامی به دلیل کاربرد برای نوشتن آیات قرآنی در طول چندین دهه، در میان مسلمانان گسترش یافت، بنابراین در شناخت تاریخ هنر اسلامی پرداختن به این هنر اهمیت دارد. یکی از مهمترین منابع در مطالعۀ هنر خوشنویسی اسلامی، سکه ها هستند. عواملی چون ممنوعیت تصویرگری در میان مسلمانان و همچنین رقابت با امپراتوری بیزانس، موجب ضرب سکه های اسلامی از قرن اول هجری قمری شد. سکه های اسلامی شامل نام حکام، آیاتی از قرآن، عبارت شهادتین و برخی اطلاعات اداری هستند. در واقع ویژگی خاص سکه های اسلامی ایجاد متن در فضای اندک و دایرهای سکه بوده که البته محدودیت های خاصی برای هنرمندان خوشنویس ایجاد میکرد. صنعتگران و هنرمندانی که در زمینۀ ضرب مسکوکات فلزی مشغول به کار بوده اند، در طول ادوار مختلف اسلامی همگام و همراه با تحولات خطوط در سایر زمینه های هنری پیش رفته و نوآوری های هنری را سبب گشته اند. این نوشتار بر آن است تا با تکیه بر سکه ها به هدف خود که سیر تحول خوشنویسی در سکه های قرن اول هجری قمری تا پایان قرن هشتم ه.ق. است، نائل آید.
)