تأثیر اقلیم بر زندگی جوامع شکارگر پیشین منطقۀ بستک در استان هرمزگان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار مؤسسۀ آموزش عالی نیما، محمود آباد، مازندران، ایران.

2 کارشناسی ارشد باستان شناسی

3 عضو کرسی یونسکو در مخاطرات زمین شناختی ساحلی- دانشجوی دکتری باستان شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

رنگین­نگاره­های صخره­ای ایران نقوش با اهمیتی می­باشند که پس از گذشت پنج دهه از بررسی و پژوهش بر روی آن­ها تاکنون نزدیک به بیست محوطۀ گوناگون در قسمت­های مختلف فلات ایران شناسایی شده ­و هر کدام از این نواحی دارای سبک محلی و منحصر به فرد خود می­باشند. یکی از مهم‌ترین این نواحی محوطۀ «اشکفت­آهو» است که نزدیک به دو دهه از شناسایی آن می­گذرد اما متأسفانه پژوهشی در خور توجه بر روی آن صورت نگرفته است. این پژوهش با روش‌های میدانی و کتابخانه­ای به مستندنگاری، توصیف و مقایسۀ نقوش این محوطه پرداخته و در پایان پس از بررسی بافت اقلیمی منطقه سعی در بازسازی زندگی خالقان نقاشی‌های اشکفت­آهو داشته است. این محوطه در منطقه­ای بسیار صعب­العبور و در مرتفع‌ترین نواحی کوه گاو­بست در شهرستان بستک از استان هرمزگان واقع شده است که برای رسیدن به آن باید مسافت زیادی با شیب تند کوه به سمت بالا پیموده شود. با توجه به ویژگی­های نقوش این محل و پتانسیل پناهگاهی آن می­توان تشخیص داد که جمعیتی اندک از شکارچیان از این محل استفاده کرده­اند. این پناهگاه صخره­ای در مغایرت با مفاهیم امروزی از تعاریف سکونتگاه، محل بسیار نامناسبی قلمداد شده که شاید پس از بررسی شرایط اقلیمی و ژئومورفولوژی منطقه بتوان به دلایل استفاده پیشینیان از این پناهگاه سنگی دست یافت. به عقیدۀ نگارندگان احتمالاً در فصل­های خشک سال شکارچیان با اشراف به وجود چراگاه­های غنی­تر در نواحی مرتفع­تر و به طمع یافتن طعمه در این ارتفاع از سطح دشت به این منطقه جذب شده­اند

کلیدواژه‌ها