سنگ صابون و باستان شناسی جنوب غرب آسیا در هزاره سوم ق.م

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد باستانشناسی دانشگاه تهران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد باستان شناسی دانشگاه تهران

چکیده

سنگ صابون که در واقع نامی است عمومی که برای سنگهای کلوریت و استاتیت استفاده می شود از زمان نخستین کاوش ­های باستان شناسی در میان رودان مورد توجه قرارگرفتند . با تغییراتی که طی 80 سال اخیر در رویکردهای باستان شناسی روی داده نحوه­ ی نگرش و مطالعات بر روی اشیاء ساخته شده از سنگ صابون نیز به درستی تغییر کرده است. این اشیاء با توجه به اهمیتی که در مطالعات باستان ­شناختی یافتند تاکنون به روشهای مختلفی مورد مطالعه قرار گرفته اند؛ زمانی با توجه به فرم وتزئینات بررسی شده اند و زمانی دیگر شئ تجاری برای مقایسه با مناطق دور دست برای بیان تجارت و ارتباطات فرهنگی مورد مطالعه قرار گرفتند. زمانی نیز یافته ­ها به لحاظ زمانی و مکانی طبقه بندی و گروه بندی شدند ودر پژوهشی دیگر تلاش­هایی برای آزمایش ومنشاء­یابی این اشیاء صورت گرفت. متأسفانه در پژوهش­ هایی که تا کنون انجام شده است به دلایل گوناگون اشیاء سنگ صابونی به لحاظ بافت ­ها و بسترهای فرهنگی که درآن یافت شده اند مورد مطالعه واقع نشده اند . اشیاء سنگ صابونی نه فقط به عنوان لوازمی فاخر وزیبا یا کالاهایی شأن زا و یا لوازمی با کاربرد روزمره و خانگی استفاده شده اند، بلکه به عنوان اشیایی بار کاربری فرا روزمره مورد استفاده بوده اند و مطالعه گزارش ­های موجود بر این امر اشاره دارد. نگارنده در این مقاله یافته­ های ساخته شده از سنگ صابون از محوطه­ های مناطق مختلف را به دقت معرفی ومورد تجزیه و تحلیل قرار داده و نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که این یافته­ ها در محوطه ­های بین النهرینی بیشتر دارای کاربری مذهبی بوده اند و عموما در معابد وکاخها یاد شده اند در حالی که در ایران وکشورهای حوزه خلیج فارس دارای کاربری تدفینی بوده ­اندو عموما از قبور به دست آمده­اند که هردو مسأله نشان از کاربری ویژه­ ی آن است .

کلیدواژه‌ها